De algemene opzet van Computervaardigheden
De serie Basisdiploma Computervaardigheden richt zich op een werkelijk minimale vaardigheid. Dit in tegenstelling tot andere ontwikkelingen die het aantal onderwerpen onder de noemer ‘minimaal vereiste basisvaardigheden' juist laten toenemen. We denken in het bijzonder aan het computerrijbewijs. Het computerrijbewijs is een goed uitgangspunt voor docenten. Aan cursisten/leerlingen van een opleiding ‘beginnend beroepsbeoefenaar van niveau 2' moeten aangepaste eisen worden gesteld.

Welke overwegingen hebben een rol gespeeld bij de opzet van het programma?
Bij de opzet van het programma is sterk gekeken naar het gebruik van de computer in de "doorsnee beroepspraktijk". Hierbij moet het woord beroepspraktijk zo breed mogelijk genomen worden en men dient tevens te beseffen dat het gaat om het nemen van een eerste drempel. Meer in het bijzonder:

• het programma gaat uit van een onderwijskundig concept dat direct aansluit bij de beroepspraktijk.
• het programma richt zich op een doelgroep waarvoor geldt dat het nemen van een eerste drempel een daadwerkelijke overwinning is. De praktijk heeft uitgewezen dat het stellen van te hoge eisen voor een computervaardigheidsdiploma voor velen uitmondt in frustratie.
• het programma gaat uit van een beperkte studietijd.

Ondanks het feit dat de beroepspraktijk niet uit het oog is verloren bij de opzet van de serie, realiseren we ons dat de serie evengoed gebruikt kan worden als algemene opstart voor ICT-onderwijs. Er is immers grote behoefte aan goed leerlingenmateriaal waarbij de taal uitermate eenvoudig is gehouden en de eisen m.b.t. de uitwerking van de verschillende onderwerpen niet te hoog gegrepen zijn.

Studietijd
Hoeveel tijd kost de studie?. Het antwoord hangt natuurlijk af van de hoeveelheid ervaring die men al heeft en hoe snel men leert. De gemiddelde cursist heeft de volgende studietijd nodig:

Taalgebruik
Er is veel aandacht aan het taalgebruik besteed. De tekst is opgebouwd uit korte zinnen. Bijzinnen zijn zoveel mogelijk vermeden. Er is gekozen voor een groter lettertype om de leesbaarheid te vergroten. Uit de praktijk is gebleken dat leerlingen/cursisten geen "leesboek" willen hebben, maar een boek dat veel plaatjes bevat. Daarnaast bevat elk boek veel opdrachten, zodat het echte 'doe-boeken' zijn geworden.

Gecontroleerd zelfstandig leren
Op scholen zijn vaak Open Leer Centra of Studiecentra aanwezig. Cursisten worden geacht daarin zelfstandig te werken. De boeken maken dat mogelijk. De opgaven zijn duidelijk genummerd, zodat de cursist kan kiezen de gevraagde antwoorden in het boek, of voorzien van een nummer, in een schrift te noteren.

Voortgangscontrolepunt
Iedere les in het leerboek eindigt ieder met een zogenaamd ‘voortgangscontrolepunt'. De bedoeling is dat de begeleidende docent op het moment dat de cursist zo'n punt tegenkomt, het boek, of schrift, van de cursist controleert. Dan kunnen de voortgang en de eventuele problemen met de cursist besproken worden. Een paraaf geeft vervolgens aan dat de cursist het voortgangscontrolepunt is gepasseerd.

De modules

• Module 1: De computer als apparaat (ISBN 90 - 72594 - 38 - X)
• Module 2: Windows (ISBN 90 - 72592 - 37 - 1)
• Module 3: Tekstverwerking (ISBN 90 - 72594 - 17 - 7)
• Module 4: Rekenblad (ISBN 90 - 72594 - 18 - 5)
• Module 5: Internet (ISBN 90 - 72594 - 19 - 3)
• Module 6: PowerPoint (ISBN 90 - 72594 - 36 - 3)
  

Nieuwe didactische vormen
De laatste jaren ziet men dat er grote interesse is voor didactische vormen waarbij de leerling/cursist in een actieve rol wordt geplaatst. Men kan hierbij denken aan vormen van Probleem Gestuurd Onderwijs of Project Gestuurd Onderwijs. De leerboeken zijn bijzonder geschikt voor deze nieuwe onderwijsvormen. Met name door het opnemen van de voortgangscontrolepunten kan de docent nu bijhouden tot waar de leerling/cursist gevorderd is. In de tussentijd kunnen opdrachten worden gegeven waarbij de leerling in een actieve rol wordt geplaatst. De boeken zijn dus ook geschikt voor het werken in Open Leercentra.